Op een gemiddelde dag in 2021 gingen ongeveer 232.000 gedeelde elektrische voertuigen de straat op in steden in Canada, de VS en Mexico.
Het jaar ervoor, in 2020, luidden de grote media de doodsklok voor gedeelde micromobiliteit in het algemeen en scooters in het bijzonder tijdens de ergste maanden van de COVID-19-pandemie.
Gedurende een paar maanden tijdens de pandemie leek het erop dat de micromobiliteitsindustrie – die zoveel belofte had gedaan voor het transformeren van transport – zou instorten.
Groei van micromobiliteit, ondanks verliezen
Hoewel persoonlijke elektrische voertuigen de beste manier boden om sociale afstand te bewaren tijdens het woon-werkverkeer, zorgden lockdowns en sluitingen ervoor dat het woon-werkverkeer zo stil kwam te liggen dat de luchtvervuiling samen met sectoren van de economie begon te verdwijnen.
Nu het ergste achter de rug is en de gegevens binnen zijn, kunnen we zien hoe de micromobiliteitsindustrie herstelde na die schijnbare ineenstorting. In Noord-Amerika toonde de deelfiets- en scooterindustrie, in ieder geval in Noord-Amerika, aanzienlijke veerkracht ondanks de verliezen van 2020, en herstelde zich sterk.
Vorig jaar bracht NABSA, de North American Bikeshare and Scootershare Association, haar uit Rapport over de stand van de industrie in 2021 om te laten zien hoe gedeelde micromobiliteit het verging. Het rapport beschrijft hoe de branche zich niet alleen herstelde, maar ook het niveau van het aantal passagiers van 2019 aan het einde van het jaar met 20% overtrof, een stijging van ongeveer 40% ten opzichte van het aantal passagiers aan het einde van 2020.
De industrie groeide niet alleen in rijders, maar breidde zich in 2021 ook uit naar nieuwe steden, met 74 steden die een systeem voor het delen van fietsen of elektrische scooters toevoegden en 25 steden beide. Over het algemeen vervingen zowel e-bike- als e-scooterreizen autoritten ongeveer 37% van de tijd, waarbij berijders langere afstanden aflegden op ritten waarbij anders een auto betrokken zou zijn.
Berijders die hun eigen scooter bezitten, zullen waarschijnlijk nog grotere afstanden afleggen dan degenen die delen, aangezien eigenaars hun eigen voertuigen kunnen opladen en niet per uur hoeven te betalen voor hun rit.
Nogmaals: micromobiliteit is geen modegril
Wat betekent dit alles anno 2023?
Ten eerste betekent het dat er een verlangen is naar alternatieve vormen van vervoer in steden in heel Noord-Amerika. Dat verlangen kan niet eens worden onderdrukt door een wereldwijde virusuitbraak.
Delen voorziet in veel van de vraag, maar creëert zijn eigen problemen. Voor degenen die het zich kunnen veroorloven, denken we dat het bezitten van een e-bike of e-scooter de betere optie is, gezien de milieukosten van de deeleconomie en het feit dat eigenaren hun PEV’s veel vaker gebruiken om autoritten te vervangen.
Als u het zich niet kunt veroorloven om de volledige prijs voor een elektrische scooter te betalen, je kunt er een leasen. Abonneer u op de Unagi Model One voor een kleine opstartkost van $ 50, en ontvang een gloednieuwe scooter met garantie en diefstalverzekering voor $ 50- $ 60/maand. Dit is vergelijkbaar met het huren van een scooter voor het dagelijkse woon-werkverkeer, maar je hebt altijd een betrouwbare scooter bij je en je hoeft je geen zorgen te maken of er een beschikbaar is als je het kantoor verlaat.
Zelfs na de ergste pandemie, toen bedrijven opengingen en de lockdowns eindigden, bleven lokale agentschappen micromobiliteit stimuleren en ruimte maken voor kleinere voertuigen met initiatieven voor “langzame straten”, meer fietspaden en andere infrastructuurveranderingen waar iedereen van profiteert, van voetgangers tot fietsers , voor ebike- en e-scooterrijders. Honderden kilometers fietspaden zijn de afgelopen jaren in Amerikaanse steden gebouwd.
Op te veel manieren om te tellen, werd de pandemie een stresstest voor elke branche, waardoor bedrijven gedwongen werden te veranderen en zich aan te passen aan een snel veranderende wereld. Wat micromobiliteit betreft, zagen we echter een groot deel van de wereld veranderen en zich aanpassen aan persoonlijke elektrische voertuigen. Dat is een goed teken, een teken dat aangeeft dat elektrische scooters blijvend zijn – althans in Noord-Amerika.
Lees en download het volledige NABSA-rapport hier.
